Zo werkt vertraging
Zijdal
Vakantie op de boerderij in Pfunders
Aan het eind van het dal, daar ligt het, rustig en stil - het bergdorp Pfunders in Zuid-Tirol. Het idyllische dorpje ligt aan het einde van het gelijknamige zijdal, dat aftakt bij Vintl in het Pustertal. Op de hellingen aan het begin van het Pfunderer Tal ligt het schilderachtige dorpje Weitental.
De bergen bewaken Pfunders en spelen in de geschiedenis van het dorp een belangrijke rol: Pfunders geldt als bergbeklimmersdorp, van waaruit talrijke bergtochten vertrekken. De kracht van de bergen brengt de mensen in het dal in een kalme en serene stemming en maakt van Pfunders een plaats waar vertraging wordt beleefd. Dat wordt ook duidelijk tijdens een vakantie op de boerderij in het Pfunderer Tal.
Aan het eind van het dal, daar ligt het, rustig en stil - het bergdorp Pfunders in Zuid-Tirol. Het idyllische dorp ligt aan het einde van het gelijknamige zijdal, dat zich vertakt bij Vintl in het Pustertal.
De bergen waken over het dorp en spelen een bepalende rol in de dorpsgeschiedenis: Pfunders wordt beschouwd als een bergbeklimmersdorp van waaruit talrijke bergtochten vertrekken. De kracht van de bergen brengt de mensen in het dal in een kalme en serene stemming en maakt van Pfunders een plaats waar vertraging wordt beleefd. Dit is ook merkbaar tijdens een boerderijvakantie in Pfunders.
De imposante bergwereld van Pfunders betovert de gasten van de vakantiewoningen en kamers. De Wilde Kreuzspitze is met 3.132 meter de hoogste hoogte in het zuidelijke deel van de Zillertaler Alpen. Aan de voet ervan ligt de Wilde See in een bekken. Ook de Wurmaulspitze, de Grabspitze en de oostelijke en westelijke Hochwart overschrijden de grens van drieduizend meter. De inwoners van het Pfunderer Tal staan welgzind tegenover de bergen, ze hebben zich de rust ervan eigen gemaakt en waarderen de omringende natuur in al haar schoonheid.
Dat de inwoners van Pfunder vasthouden aan hun tradities blijkt uit de strohoeden die in het Pfunderer Tal alomtegenwoordig zijn. Er is veel geduld en veel ambacht nodig om deze traditionele strohoeden te maken. Er zijn gave roggestengels nodig, die worden geweekt in water en gevlochten tot een vlecht van 25 meter lang. De decoratieve veters, zogenaamde 'gimpen', zijn bevestigd met een kleurrijk zijden koord. Twee witte veren mogen niet ontbreken, alleen dan is de hoed die de dorpsmuzikanten dragen af.
Kerkdag met traditie
Niet alleen de plaatselijke bevolking verheugt zich op de Pfunderer Kirchtag. Het driedaagse festival trekt ook elk jaar weer vele gasten. Op de dag voor de 'kirchtig', die elk jaar in het voorjaar plaatsvindt, wordt volgens een oud gebruik de 'kirschtamichlbam' opgericht. Jonge jongens gaan het bos in, kappen de langste spar die ze kunnen vinden en trekken die met een tractor het dorpsplein op. Aan de bovenkant van de stam wordt een strooien pop met een hemd, een hoed en een wijnfles bevestigd, de Michl. Dan zetten de jongens de kirschtamichlbam op. De boom moet de hele nacht worden bewaakt, want mensen uit het naburige dorp zouden kunnen proberen de Michl te stelen. Als de Michl in het dorp blijft, is er de volgende dag een echt feest.
70 kilometer over de Alpen
Wie tijdens zijn boerderijvakantie de natuur wil beleven in een vakantiewoning of kamer in het Pfundererdal heeft keuze te over. De Pfunderer Höhenweg, bijvoorbeeld, is bekend en populair tot ver buiten de grenzen van het dal: het pad loopt over de volle lengte van 70 kilometer van Sterzing naar Bruneck, vrijwel continu op 2.000 tot 3.000 meter hoogte. Het is verdeeld in verschillende trajecten en kan in zes dagen worden voltooid. De wandelaars hebben een prachtig uitzicht over de Alpenboog van de Tauern tot aan King Ortler. Een goede conditie en goed ter been zijn is noodzakelijk voor deze wandeling. De route voert langs de Edelrauth-hut, die op 2.545 meter hoogte op het zogenaamde Eisbruggjoch ligt. Het opvangcentrum kijkt terug op een honderdjarig bestaan. Het werd volledig herbouwd in 2016. Nu maakt het indruk met een moderne architectuur die zelden op dergelijke hoogten te vinden is.
Wie door het imposante Pfunderer Tal rijdt, wordt gelijk aan het begin door het 700 zielen tellende dorpje Weitental begroet. De St. Thomaskerk is van verre zichtbaar. De bouw gaat terug tot in de 15e eeuw en imponeert met een fresco dat de ongelovige Thomas met de vier kerkvaders laat zien. In de dorpskern van Weitental valt de blik direct op de uit steen gehouwen fontein.
De imposante bergwereld van Pfunders betovert de gasten van de vakantiewoningen en kamers. De Wilde Kreuzspitze is met 3.132 meter de hoogste hoogte in het zuidelijke deel van de Zillertaler Alpen. Aan de voet ervan ligt de Wilde See in een bekken. Ook de Wurmaulspitze, de Grabspitze en de oostelijke en westelijke Hochwart overschrijden de grens van drieduizend meter. De inwoners van het Pfunderer Tal staan welgzind tegenover de bergen, ze hebben zich de rust ervan eigen gemaakt en waarderen de omringende natuur in al haar schoonheid.
Dat de inwoners van Pfunder vasthouden aan hun tradities blijkt uit de strohoeden die in het Pfunderer Tal alomtegenwoordig zijn. Er is veel geduld en veel ambacht nodig om deze traditionele strohoeden te maken. Er zijn gave roggestengels nodig, die worden geweekt in water en gevlochten tot een vlecht van 25 meter lang. De decoratieve veters, zogenaamde 'gimpen', zijn bevestigd met een kleurrijk zijden koord. Twee witte veren mogen niet ontbreken, alleen dan is de hoed die de dorpsmuzikanten dragen af.
Kerkdag met traditie
Niet alleen de plaatselijke bevolking verheugt zich op de Pfunderer Kirchtag. Het driedaagse festival trekt ook elk jaar weer vele gasten. Op de dag voor de 'kirchtig', die elk jaar in het voorjaar plaatsvindt, wordt volgens een oud gebruik de 'kirschtamichlbam' opgericht. Jonge jongens gaan het bos in, kappen de langste spar die ze kunnen vinden en trekken die met een tractor het dorpsplein op. Aan de bovenkant van de stam wordt een strooien pop met een hemd, een hoed en een wijnfles bevestigd, de Michl. Dan zetten de jongens de kirschtamichlbam op. De boom moet de hele nacht worden bewaakt, want mensen uit het naburige dorp zouden kunnen proberen de Michl te stelen. Als de Michl in het dorp blijft, is er de volgende dag een echt feest.
70 kilometer over de Alpen
Wie tijdens zijn boerderijvakantie de natuur wil beleven in een vakantiewoning of kamer in het Pfundererdal heeft keuze te over. De Pfunderer Höhenweg, bijvoorbeeld, is bekend en populair tot ver buiten de grenzen van het dal: het pad loopt over de volle lengte van 70 kilometer van Sterzing naar Bruneck, vrijwel continu op 2.000 tot 3.000 meter hoogte. Het is verdeeld in verschillende trajecten en kan in zes dagen worden voltooid. De wandelaars hebben een prachtig uitzicht over de Alpenboog van de Tauern tot aan King Ortler. Een goede conditie en goed ter been zijn is noodzakelijk voor deze wandeling. De route voert langs de Edelrauth-hut, die op 2.545 meter hoogte op het zogenaamde Eisbruggjoch ligt. Het opvangcentrum kijkt terug op een honderdjarig bestaan. Het werd volledig herbouwd in 2016. Nu maakt het indruk met een moderne architectuur die zelden op dergelijke hoogten te vinden is.
Boerderij zoeken
Vakantieboerderijen in het Pfunderer Tal
3 redenen
Vakantie in het Pfunderer Tal
Duizelingwekkende hoogten op de Pfunderer Höhenweg
Oude ambachten, levendige gebruiken, rustieke boerderijen
Oorspronkelijk ongerept een echte insider tip
Het 'krapfenbetteln' – een bezoek voor de doden
Om de doden 'krapfen' (beignets) aan te bieden, brengt een groep jongeren begin november een bezoek aan boerderijen. Ze bedelen om 'krapfen' met een versje.
Om de doden 'krapfen' (beignets) aan te bieden, brengt een groep jongeren begin november een bezoek aan boerderijen. Ze bedelen om 'krapfen' met een versje.
Als het begin november donker wordt, brengt een groep Pfunders een bezoek aan de boerderijen in het dal. Ze zijn verkleed en vragen om een speciale donatie: de zogenaamde 'sauern' moeten worden uitgedeeld, 'krapfen' (beignets) van roggemeel die volgens een oude traditie op de boerderijen worden gemaakt. De boeren zijn blij met het bezoek en nodigen de groep uit in de warme kamer met een vriendelijk "La inna!", wat "Kom binnen!" betekent. Pas als er een rijm is voorgedragen worden de 'krapfen' uitgedeeld. De 'krapfen' werden vroeger uitgedeeld aan de armen of op een graf gelegd. De sauernbedelaars zijn welkom, want waar ze voordragen, zegt men, is er een overvloedig jaar.