Ötzi ontdekkingsplaats: sporen van een gletsjermummie

Een stenen piramide in het eeuwige ijs

Het was 19 september 1991 toen het Duitse bergbeklimmersechtpaar Erika en Helmut Simon een bevroren menselijk lichaam ontdekte op het Tisenjoch onder de Finailspitze in het Schnalsdal. Dat de vondst niet, zoals eerst werd vermoed, een verongelukte alpinist was, maar een gletsjermummie uit de Kopertijd, werd pas dagen na de uitgebreide redding duidelijk, toen Konrad Spindler, een expert in prehistorie en vroege geschiedenis, verklaarde dat de overledene minstens 4000 jaar oud was. Door de ideale ligging van de vindplaats op de Similaun, een 3 bij 7 meter brede rotsholte onder de Finailspitze, bleef het lichaam van Ötzi duizenden jaren gespaard van de vernietigende krachten van de zich voortschuivende gletsjer. Dat de mummie ontdekt werd, was te danken aan de warme zomer en de daarmee gepaard gaande sterke gletsjersmelt. Tijdens latere archeologische inspecties van de Ötzi vindplaats werden een koker en de inhoud ervan gevonden, evenals koorden, bontresten, berkenbast, delen van een grasmat en een perfect bewaarde bontmuts. Ötzi droeg ook een koperen bijl en een boog. De ontdekking van de gletsjermummie in Schnals is een grote aanwinst voor Zuid-Tirol en ook voor talloze geestes- en natuurwetenschappelijke onderzoeksdisciplines: niet in de laatste plaats vanwege de goede staat van bewaring en de hoge leeftijd, die met behulp van radiokoolstofdatering op ongeveer 5250 jaar kon worden geschat. Dankzij regelmatig onderzoek aan de gletsjermummie zijn de afgelopen decennia voortdurend nieuwe inzichten verschaft in de leefomstandigheden van mensen in de Kopertijd. Tegenwoordig herinnert een grote stenen piramide bij de Ötzi vindplaats aan de archeologische sensatie.