Het stadje Klausen ligt zo’n tien kilometer ten zuiden van Brixen en telt ongeveer 5200 inwoners. Tot het grondgebied van de gemeente behoren ook de plaatsen Verdings/Pardell en Latzfons, die ten westen van Klausen op een middelgebergteterras met een fraai uitzicht liggen. Ook Gufidaun, dat zich op de tegenoverliggende kant aan de ingang van het Villnößtal bevindt, hoort erbij. 

Typerend voor de omgeving van Klausen zijn de zonnige hellingen met hun wijnbergen en kastanjebomen, en wat hoger gelegen de alpine lariksbossen en bergweiden. Symbool van de stad is het klooster Säben, dat al eeuwenlang hoog boven Klausen op de Säbener Berg troont.

Stad van kunstenaars 
De naam Klausen komt van het Latijnse ‘claudere’, wat zoveel als ‘sluiten’ betekent. Dit heeft uitsluitend betrekking op de geografische ligging van het stadje op een nauwte van het Eisacktal, want gesloten is Klausen allerminst. De plaats aan de Brennerstraße was altijd al een geliefde bestemming voor reizigers en kunstenaars. Al in de 15de eeuw schilderde de beroemde Albrecht Dürer vanaf de hellingen van de Tschanberg het stadje aan de rivier de Eisack. Tegenwoordig kan men vanuit Klausen over een fraaie route naar de ‘Dürerstein’ (Dürersteen) wandelen. Aan het einde van de 19de eeuw kwamen er opnieuw vele prominente wetenschappers en kunstenaars naar de stad, zoals de schilders Franz Defregger, Alexander Koester en Albin Egger-Lienz. Van hen zijn werken te zien in het Stadtmuseum van Klausen. De hedendaagse schrijver Andreas Maier gebruikt de stad Klausen in zijn gelijknamige roman als centrum van ondoorzichtige intriges.

Een wandeling door de middeleeuwen
Wie vanuit zijn of haar vakantiewoning of kamer in Klausen het middeleeuwse stadsdeel wil ontdekken, moet vooral gaan wandelen door het doolhof van straatjes in de Klausner Altstadt met zijn smalle burgerhuizen, tinnen gevels, brede erkers, artistieke uithangborden van restaurants en stenen poortgewelven. Niet voor niets werd Klausen onlangs door de organisatie ‘I borghi più belli d´Italia’ opgenomen in de reeks van mooiste oude stadscentra van Italië.
Klausen beschikt over een zeer rijke historie met tal van bezienswaardigheden. Bij een vakantie in Klausen mag een bezichtiging van de Loretoschat van de Spaanse koningin Maria Anna von der Pfalz in het Stadtmuseum evenmin ontbreken als een bezoekje aan de Kapuziner-, Apostel- of Spital-kerk.
Vanuit het centrum van Klausen gaat de bezoeker omhoog via de Säbener Promenade of de Kreuzweg naar het klooster Säben. De Säbener Berg, waar dit klooster op staat, was van de 6de eeuw tot circa 960 een bisschopszetel. Het klooster stamt in zijn huidige vorm uit de 17de eeuw. Het is niet open voor bezoekers, maar de Marienkapelle, de Liebfrauen-kerk, de Kloosterkerk, de Jubiläumsbrunnen-fontein en de Heiligkreuz-kerk kunnen wel worden bezichtigd.

’Törggele’-hoofdstad Klausen
Rond, bruin en bijzonder smakelijk: de tamme kastanje. Of hij nu wordt gebraden of als vulling wordt gebruikt in Krapfen-deegtasjes of ‘Kastanienherzen’ – of zelfs in vloeibare vorm wordt genuttigd als kastanjebier – in de ‘Törggele’-tijd met zijn vele proeverijen draait alles in de keukens en straatjes van Klausen om de tamme kastanjes, de ‘Keschtn’. Tijdens het zogenaamde ‘vijfde Eisacktaler seizoen’ mag de kastanje op geen Törggele-menu ontbreken. 
In Klausen wordt deze bijzondere tijd ingeluid met een heel bijzonder feest: het traditionele ‘Gasseletörggelen’. Hierbij verandert de binnenstad van Klausen in één groot smulpaleis. Alles wat de traditionele inheemse keuken te bieden heeft aan kastanje-gerechten kan hier worden geproefd. Ook wordt de Eisacktaler Törggele-koningin gekozen.
Uit het dorp Verdings komt een minder bekend, maar eveneens zeer smakelijk voedingsmiddel. Het 500 inwoners tellende dorp boven Klausen staat bekend om zijn uit ‘Dörrbirnen’ (gedroogde bessen) vervaardigde ‘Birnenmehl’ (bessenmeel), dat vroeger in plaats van suiker werd gebruikt. Naast het proeven van regionale ‘Birmehl’-gerechten is ook een rondwandeling bij Verdings, die gewijd is aan het Birmehl, zeer de moeite waard.