Pas sinds 1985 kan Leifers zich een ‘stad’ noemen. Dit heeft de gemeente te danken aan haar nabijheid tot de provinciehoofdstad Bozen (Leifers ligt iets meer zuidelijk). In de afgelopen decennia trokken duizenden, vooral Italiaanstalige Zuid-Tirolers die in Bozen wilden werken, naar Leifers. Na verloop van tijd groeide de plaats uit tot een kleine stad. Om die reden is Leifers ook een van de weinige gemeentes in Zuid-Tirol waar de Italiaanstalige bevolking in de meerderheid is.

‘Che schian!’ 
Dat de Italianen hier de grootste taalgroep vormen, is niet ongemerkt voorbijgegaan aan het Zuid-Tiroler dialect van Leifers. ‘Che schian!’ betekent ‘wat mooi!’ Dit is slechts een van de vele uitdrukkingen die laten zien hoezeer de Duitstalige en Italiaanstalige bewoners zich hier hebben vermengd. 
Maar ook voordat Leifers de grootte van een stad had bereikt, was de plaats een trefpunt van verschillende culturen, en die ontmoetingen verliepen niet altijd vreedzaam. Rond het jaar 600 zou hier een veldslag zijn geweest tussen twee Germaanse stammen, de Bajuwaren en de Longobarden. Beiden maakten aanspraak op het gebied. Maar dit korte intermezzo had geen langdurige uitwerking op de ontwikkeling van de gemeente. Pas aan het begin van de 15de eeuw werd Leifers echt van betekenis, toen de houthandel ging bloeien. Het hout werd in de omliggende bossen gekapt. Van de boomstammen werden vlotten gemaakt die over de nabijgelegen rivier de Etsch naar het zuiden werden vervoerd. Tegenwoordig worden de bomen met rust gelaten en zijn de houthakkers verdrongen door wandelaars.

Een fraai gemeentewapen 
Naast de stedelijk aandoende delen Steinmannwald en St. Jakob maakt ook het berggehucht Seit onderdeel uit van Leifers. Hier ligt het grootste deel van de boerderijen. Na een stevig boerenontbijt met allerlei producten van eigen makelij kunnen direct vanuit Seit de mooiste wandelingen worden ondernomen. Een van de reisdoelen is de Kapelle Peterköfele. Deze troont uit boven Leifers en siert ook het gemeentewapen. Hiervandaan heeft de bezoeker een schitterend uitzicht op Leifers en het Etschtal.
Twee andere populaire wandelroutes zijn de Leiferer Höhenweg en het stuk naar Maria Weißenstein. De Höhenweg leidt door het centrum van Leifers naar begroeide berghellingen, rotsige passages, het wilde dal het Brantental en weer terug naar Leifers. Eveneens in het centrum begint de route naar het bekendste pelgrimsoort van Zuid-Tirol, Maria Weißenstein. Bij beide routes is een goede conditie een vereiste.
Ook wie de sportieve uitdaging eerder op twee wielen zoekt, komt in Leifers niets te kort. Op de Etschradweg kan de vakantieganger langs boomgaarden en wijnbergen tot aan het Gardameer fietsen. Bovendien biedt het plaatselijke toeristenbureau fiets- en mountainbike-tochten met gids aan. En wie na een lange dag in het zadel of op de benenwagen trek heeft gekregen, kan zich te goed doen aan de plaatselijke keuken.